Allemaal teleurstellingen waar kinderen mee te maken krijgen in hun leven. Of het nu om een grote of kleine teleurstelling gaat, het is onderdeel van hun ontwikkeling dat ze hiermee leren omgaan.
Hoe gaat jouw kind om met een teleurstelling?
Heeft je kind de neiging om lang te blijven hangen in emoties? Of heeft het zelf een helpende manier gevonden om zich weer fijn te voelen? Wat zie en merk jij aan je kind en hoe reageer je hierop? Kinderen die lastig kunnen omgaan met teleurstellingen hebben meestal een verminderd zelfvertrouwen en het gevoel dat ze tekortschieten. Dat ze niet goed genoeg zijn. Ze denken dat het aan hen ligt, hebben last van faalangst of weten niet goed hoe ze zich weer fijn kunnen voelen na een teleurstelling. Dit kunnen kinderen leren door de ervaringen die ze opdoen en door de ondersteuning die wij als ouder of opvoeder bieden.
Wat kun je doen als ouder(s)?
Wanneer zich een situatie voordoet waarbij jouw kind teleurstelling, verlies of frustratie ervaart. Geef je kind dan de kans om emoties toe te laten, te voelen en uit te spreken. Leer hem of haar te aanvaarden dat iets anders loopt dan het wenst en stimuleer je kind om door te zetten. Dat versterkt het zelfvertrouwen en de veerkracht van je kind waardoor het emoties beter kan reguleren en zichzelf bij tegenslag of verlies gemakkelijker kan herpakken. Hieronder staan tips & adviezen die helpen om je kind te leren omgaan met teleurstellingen.
Tips waarmee je jouw kind leert omgaan met teleurstellingen
- Geef je kind de ruimte om te balen van een teleurstelling. Probeer het gevoel van je kind, hoe goedbedoeld ook, niet te ontkrachten door meteen over te gaan op liefdevolle aanmoediging of door te zeggen wat er wél goed ging. Laat het er echt even zijn zodat je kind zijn of haar gevoel en emoties kan toelaten.
- Heb even aandacht voor de teleurstelling van je kind én praat er samen over. Stel je kind vragen als een soort reflectie op de situatie en zijn of haar gevoel. Hierbij kun je denken aan vragen als: ‘Hoe zou je het graag gewild hebben?’ of ‘Waar baal je het meeste van?’ Het lucht op voor je kind om erover te praten doordat het zich kan uitspreken over de frustratie en teleurstelling die het voelt.
- Geef je kind de erkenning en het begrip wat het op dat moment nodig heeft. Omschrijf wat je ziet en toon begrip voor zijn of haar situatie. Laat je kind praten over wat het voelt en waar in het lichaam hij of zij dit gevoel ervaart. Dit zorgt voor meer lichaamsbewustzijn en bewustwording over eigen emoties waardoor je kind het gaat herkennen en zichzelf beter gaat begrijpen. Zo kan je kind ook beter aanvoelen wat het op zo’n moment nodig heeft.
Je kunt er ook voor kiezen om er later op een rustiger moment op terug te komen. Dan kun je samen met jouw kind dingen bedenken die hem of haar helpen om zich na zo’n moment weer fijner te voelen. Dat geeft houvast voor een volgende keer dat hij of zij met een teleurstelling te maken krijgt.
- Daarna kun je jouw kind helpen en aanmoedigen om door te zetten, ook als het even niet lukt. Door samen met je kind te kijken wat wél lukt, haalbare doelen te stellen en/of helpende gedachten te bedenken die hem of haar de kracht geven om door te zetten!
Voorbeelden van helpende gedachten zijn:
‘Ook al vind ik het moeilijk, ik blijf het proberen!’
‘Wat ik nu nog niet kan, kan ik leren.’
‘Ik vertrouw erop dat het steeds beter gaat.’
‘Ik kan opnieuw beginnen.’
‘Fouten maken hoort bij leren en oefenen.’ - Laat zelf als ouder ook zien als je ergens van baalt of teleurgesteld over bent én hoe je daarmee omgaat. Wees het voorbeeld voor je kind, van jou leren ze het meest!
Vraag jezelf af hoe jij omgaat met tegenslag, verlies of teleurstelling? En wat geef jij aan je kind mee? Probeer hierin eerlijk en liefdevol naar jezelf te kijken. Dit kan soms overweldigend zijn en voelen als een grote verantwoordelijkheid. Het is een spiegel voor jezelf en kan confronterend zijn doordat je (nog) bewuster wordt. Zie het als een mooie kans om je kwetsbaar op te stellen, over jezelf te leren en te groeien in het ouderschap!